Hezeyanım

İnsanın bildikleri savrulan küller ise amelleri karşısında ümidin hali nicedir. Yetişkinlerin yetmemiş oluşları bir gence sizce neyi fısıldar? Hayat zorunluluğu değil midir genç için uydurma bir rivayet. Elliliklerin senetsiz inanışları ve onlara evlat oluşlarımız. Dünyaya ümmete bulamadım onlar da derin ümit. 

Yiğit doğmamış yıkılmış çadırlarda, gencin dramıdır şahsiyet kuraklığı. Bir erdem soluğu ümide muhtaçken erdeme bürünmek şahısta bir hayal kaldı. Peygamber ahlakı müslümanlar için bir yunan miti derekesinde değil de nedir şimdi? 

Dirilişe kürek çekmeye çalışan insanımız ümit-hüzün krizi içinde asıl merhemini de gözden kaçırabilmektedir. Peşin hükümlerin ticaretini yapmak bir fayda sağlamayacak. 

Yaprakların sadeliği bir ümit açıklığı. Peygamber ocaklarında bir kuşluk bir gece vakti yakalamak bize tek nefes aldıracak. Yoksulluğumuz başka nedendir sanarız. Güneşin dostluğu ayın gözlenişi bir açılım, sünnete dönüş devrimi. Vahy kavramlarının yerinden hayat damlası verişi. 

İşte ümit, işte kaybolan neslin şaşkınlığının idrak yolu.